Language is one of the most important things in this world in communication if not the most important. It used for communication, for sharing emotions, feelings, ideas and more other things. Nowadays there are hundreds of languages and countries. There are countries that have 2 and more official languages and all they are used. But along with that there are several languages that are used wildly in all the world. One of this languages is English.
English is used for a lot of things starting from education, business, technology to politics. English does not only play a role as a communication tool but can also make it easier
for us to adapt to the environment and work in the present and future. So why it’s important to learn English?

First of all, English is the International Common Tongue. English is the most well known unknown dialect. Well we learn English because it can help us to understand more what surround us. We can find more interesting information in internet or social media. It can help to speak to foreigners help them or incase if we have some problems we can ask them and than understand what they’re saying. Besides we learn a language that is not our native language, which is the growth of our brain intelligence,
especially for children. In addition to educating the brain, learning English also makes it easier for us to have relationships because we can easily communicate with strangers. And also English makes it easier for us to understand technology so that we can continue our education to a higher level easily. Of course like in every new thing that we try to learn in English there are also some difficulties. Firs of all there are some exceptions from the rules that there are. The pronunciations of the word sometimes are different from the way that they are written. Or there are words that are similar in pronunciation but have literally different meanings. And of course difficulties with synonyms. There are synonyms that cannot always replace other synonyms in a sentence. And at the and Idioms. So the word already says that this are that words that are difficult to understand. s

Well today I’m going to tell you about my first book that i’ve read in English. As I can remember my first read book “Journey to the center of the world”. This book was written by Jules Verne. So in AUA there are special courses for learning and improving English so I was taking them and there we had to pick and read one book, so I chose this one and I don’t regret for my choice. Before reading this book I thought that I can’t read and understand books in English. But after reading it I realised that it’s not too hard to understand them if you know enough words and have enough vocabulary so after this book I started to read more books in English.

Now I’d like to tell you a bit more about this book. As you know already it’s written by Jules Verne and it’s a science fiction, adventure novel. So this book is about a german Professor Lidenbrock and his nephew Alex. The story begins in the story begins in May 1863, at the home of Professor Otto Lidenbrock in Hamburg. When Lidenbrock and his nephew Axel find a coded note written in runic script along with the name of a 16th-century Icelandic alchemist, Arne Saknussemm. There was written: Go down into the crater of Snaefells Jökull, which Scartaris’s shadow caresses just before the calends of July, O daring traveler, and you’ll make it to the center of the earth. I’ve done so. Arne Saknussemm. So after reading all this that went for a journey and had a lot of adventures on their way. I don’t want to tell you all the story because I think that it’ll be much more interesting to find out all by yourself. Only thing that I’ll say that if you like fantasy and adventures that this book is for you and in general, all books written by Jules Verne. He can represent all the scenes, pictures with the help of words like no one else so that you can appear in that story that you’re reading. And I can say for sure that Jules Verne is one of my favourite authors.

Երեխաները և երիտասարդները օժտված են մարդկային միևնույն ընդհանուր իրավունքներով, ինչ մեծահասակները, ինչպես նաև հատուկ իրավունքներ, որոնցով ճանաչվում են նրանց հատուկ կարիքները: Երեխաները իրենց ծնողների սեփականությունը չեն, և ոչ էլ բարեսիրության անօգնական օբյեկտներ: Նրանք մարդկային էակներ են և իրենց իսկ իրավունքների սուբյեկտներ:

Ինչպես բոլոր երկրներում այդպես էլ Հայաստանում, գոյություն ունի երեխայի իրավունքների մասին օրենք, որոնց շատ կետեր այդքան էլ յուրացված չեն մարդկանց կողմից: Հայաստանում երեխայի հիմնական իրավունքներից են օրինակ՝ երեխայի կյանքի իրավունքը, նրա անվան և քաղաքացիության, առողջության պահպանման, մտքի, խղճի և դավանանքի ազատության իրավունքները:

1948 թվականին Միավորված ազգերի կազմակերպությունը Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում հռչակեց ու համաձայնեց, որ յուրաքանչյուր մարդ օժտված է հռչակագրում ամրագրված բոլոր իրավունքներով ու ազատություններով։

Հռչակագրում ամրագրված իրավունքները վերաբերում են բոլոր մարդկանց, հետևաբար՝ նաև երեխաներին։ Եվ ուրեմն՝ ինչո՞ւ ենք առանձնացնում երեխաներին և խոսում երեխաների իրավունքների մասին։

Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում ընդգծվում է, որ երեխաներն ունեն հատուկ հոգածության ու օժանդակության իրավունք (հոդված 25)։ Երեխաների համար առանձնահատուկ կերպով հոգ տանելու, նրանց աջակցելու ու պաշտպանելու անհրաժեշտությունը գիտակցվել էր նաև ավելի վաղ։ 1924 թվականին Ազգերի լիգան ընդունել էր «Երեխայի իրավունքերի մասին» հռչակագիրը, որը հայտնի է որպես Ժնևի հռչակագիր։ Այս հռչակագրով առաջին անգամ ճանաչվեց և հաստատվեց, որ երեխաների համար գոյություն ունեն հատուկ իրավունքներ։

Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրի ընդունումից հետո ի հայտ եկան Ժնևի հռչակագրի բացերը, անհրաժեշտություն առաջացավ վերանայել հռչակագիրը և ընդլայնել երեխաների իրավունքների շրջանակը: 1959 թվականի նոյեմբերի 20-ին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան ընդունեց «Երեխայի իրավունքների հռչակագիրը»։ «Երեխայի իրավունքների հռչակագիրը» ևս ելնում է այն կանխադրույթից, որ երեխան ունի հատուկ պաշտպանության և հատուկ հոգատարության կարիք, և ընդգծում, որ մարդկությունը պարտավոր է տալ երեխաներին իր ունեցած լավագույնը։ 1959 թվականի հռչակագիրը կազմված է 10 սկզբունքից, որոնցում ձևակերպված են երեխաների հատուկ պաշտպանության, խտրականությունից զերծ մնալու, անվան ու ազգության, կրթության, ժամանցի, աջակցող միջավայրի ու առողջության պահպանման, ներդաշնակ զարգացման, անտեսումից, դաժան վերաբերմունքից, շահագործումից, թրաֆիքինգից և աշխատանքի վատթարագույն ձեւերից զերծ լինելու, հաշմանդամություն ունեցող երեխաների համար հատուկ կրթության, խնամքի ու աջակցության իրավունքները:

Հաշվի առնելով երեխաների նկատմամբ առանձնահատուկ հոգածության անհրաժեշտությունը, կարևորելով երեխաների անհատականության լիակատար ու բազմակողմանի զարգացումը, ընդունելով, որ աշխարհի բոլոր երկրներում կան բացառիկ ծանր պայմաններում ապրող երեխաներ՝ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը 1989 թվականի նոյեմբերի 20-ին ընդունում է «Երեխայի իրավունքների մասին» կոնվենցիան։ Այն ուժի մեջ մտավ 1990 թվականին։

Կոնվենցիան միջազգայնորեն ճանաչված առաջին փաստաթուղթն է, որով ամրագրվում է երեխայի` որպես իրավունքի ինքնուրույն սուբյեկտի կարգավիճակը: 1924 և1959 թվականների հռչակագրերը հիմնականում դիտարկում էին երեխային որպես «պաշտպանության սուբյեկտ», այլ ոչ թե անկախ և ինքնուրույն իրավատեր` իրավունքներ ունեցող անձ: Կոնվենցիայում ամրագրված իրավունքները հարմարեցված են երեխայի կարիքներին, հաշվի են առնում նրա խոցելիությունն ու զարգացման անհրաժեշտությունը և նախատեսում են հատուկ աջակցություն ու պաշտպանություն։ Կոնվենցիան երաշխավորում ու սահմանում է նվազագույն չափանիշներ երեխայի բոլոր իրավունքների պաշտպանության համար: Կոնվենցիան, որը, ի տարբերություն հռչակագրի, իրավաբանորեն պարտադիր փաստաթուղթ է, պարտավորեցնում է այն վավերացրած մասնակից պետություններին ձեռնարկել բոլոր օրենսդրական, վարչական և այլ միջոցները, որոնք անհրաժեշտ են կոնվենցիայով ճանաչված իրավունքների իրականացման համար։

«Երեխայի իրավունքների մասին» ՄԱԿ-ի կոնվենցիան վավերացրել են աշխարհի բազմաթիվ պետություններ։ Նրանք պարտավորվել են հարգել, պաշտպանել և իրականացնել Կոնվենցիայով սահմանված իրավունքները։ Հարգելու պարտավորությունը նշանակում է ուղղակիորեն կամ անուղղակիորեն չմիջամտել երեխաների կողմից իրենց իրավունքների իրացմանը, պաշտպանելու պարտավորությունը նշանակում է թույլ չտալ երրորդ անձանց միջամտելու երեխաների կողմից իրենց իրավունքների իրացմանը, իրականացնելու պարտավորությունը նշանակում է ձեռնարկել անհրաժեշտ միջոցներ երեխաների իրավունքների լիարժեք իրացման համար:

Պետությունները համաձայնել են, որ երեխաներն են յուրաքանչյուր հասարակության ու պետության ապագան, որ երեխան օժտված է իրավունքներով և որ իրենք՝ պետությունները, պարտավոր են պաշտպանել երեխայի իրավունքները։ Իսկ երեխաների իրավունքները պաշտպանելու համար նախ և առաջ անհրաժեշտ է բարձրացնել երեխաների իրավունքների վերաբերյալ իրազեկվածության մակարդակը։ Յուրաքանչյուր ոք, առաջին հերթին՝ երեխաները, ծնողներն ու երեխաների հետ աշխատող մեծահասակներն ունեն երեխայի իրավունքներն ուսումնասիրելու կարիք։

«Երեխայի իրավունքների մասին» ՄԱԿ-ի կոնվենցիան թե ՛ երեխաներին և թե ՛ մեծահասակներին հրաշալի հնարավորություն է ընձեռում ուսումնասիրելու երեխայի իրավունքները։ Եվ ուրեմն՝ եկե ՛ք ծանոթանանք իրավունքների պաշտպանության միջազգային համակարգի այդ կարևոր բաղադրիչին։

այաստանՈՒՂՂՈՐԴՄԱՆ ԱԿՏԻՎԱՑՈՒՄՀոդված

Երեխայի իրավունքներ. ինչո՞ւ են դրանք կարևոր

Յուրաքանչյուր երեխայի համար՝ իրավունքներից յուրաքանչյուրը

ՅՈՒՆԻՍԵՖ

Երեխաները և երիտասարդները օժտված են մարդկային միևնույն ընդհանուր իրավունքներով, ինչ մեծահասակները, ինչպես նաև հատուկ իրավունքներ, որոնցով ճանաչվում են նրանց հատուկ կարիքները: Երեխաները իրենց ծնողների սեփականությունը չեն, և ոչ էլ բարեսիրության անօգնական օբյեկտներ: Նրանք մարդկային էակներ են և իրենց իսկ իրավունքների սուբյեկտներ:

Երեխայի իրավունքների մասին կոնվենցիան սահմանում է իրավունքներ, որոնք պետք է իրացվեն, որպեսզի երեխաները զարգացնեն իրենց ողջ ներուժը:

Կոնվենցիան առաջարկում է հասկացություն, համաձայն որի՝ երեխան դիտվում է որպես անհատ և որպես ընտանիքի ու համայնքի անդամ՝ օժտված իր տարիքին և զարգացման փուլին հարիր իրավունքներով ու պարտականություններով: Երեխաների իրավունքների այսպիսի ընկալմամբ Կոնվենցիան ուշադրությունը սևեռում է երեխայի վրա՝ ամբողջությամբ վերցրած:

Երեխաները կյանքն սկսում են որպես միանգամայն կախյալ էակներ

Երեխաները պետք է հենվեն մեծահասակների վրա՝ ստանալու համար այն հոգածությունն ու ուղղորդումը, որ անհրաժեշտ է իրենց՝ դեպի անկախության տանող ճանապարհին: Մեծահասակների կողմից նման հոգածությունը իդեալական պայմաններում պետք է առկա լինի երեխաների ընտանիքներում, սակայն երբ առաջնային մեծահասակ խնամողները ի վիճակի չեն բավարարելու երեխաների կարիքները: Պետությունը պարտավոր է մշտապես հաշվի առնել երեխայի լավագույն շահը:

Կառավարության գործողությունները կամ անգործությունը երեխաների վրա ազդում են առավել զգալի, քան հասարակության որևէ այլ խմբի վրա

Գործնականում կառավարության քաղաքականության յուրաքանչյուր ոլորտ՝ կրթությունից մինչև առողջապահություն, այս կամ այն չափով ազդում է երեխաների վրա: Երեխաներին հաշվի չառնող անհեռատես քաղաքականություն մշակելը բացասաբար է անդրադառնում հասարակության բոլոր անդամների ապագայի վրա:

Հոդված

Ղարաբաղի գյուղերից մեկում, մի գյուղացի՝ անունը Ծատուր, մեռնելու ժամանակ քահանային է կանչում և կտակ է անում.
-Գրի՛ր, հինգ հազար ռուբլի ՝ Մանուշակ անունով աղջկանս, երեք հազար ռուբլի՝ Գևորգ անունով տղայիս, վեց հազար ռուբլի՝ Զառ անունով կնոջս, երկու-երկու հազար ռուբլի էլ՝ մնացած փոքր երեխաներիս, հազար ռուբլի էլ՝ քեզ։

Քահանան մտածում է, մտածում ասում է.
– Բա, ես քեզ բոլորից շատ եմ սիրում, դու ինձ հազար ռուբլի ե՞ս տալիս, բա այդպիսի բան կլինի՞։

Ծատուրը մտածում է, ասում.
– Լավ քահանա, քեզ էլ եմ երկու հազար ռուբլի կտակում։
Քահանան ուռած, փքված գնում է տուն, կնոջն ասում.
– Այ կնիկ, չիմացար՝ ի՞նչ եղավ, Ծատուրը ինձ երկու հազար ռուբլի է կտակել, էլ ի՞նչ ունենք մտածելու։
Կինն ասում է.
– Բա, Ծատուրը այդքան փողը որտեղի՞ց է տալիս։
Քահանան մատը տանում է քունքին ու ասում.
– Ճիշտ ես ասում, որտեղի՞ց կտա, գնամ հարցնեմ, տեսնեմ որտեղի՞ց կտա։

Գնում է Ծատուրի տուն, ասում.
– Այ, Ծատուր։
Ասում է .
– Ի՞նչ։
– Այ, Ծատուր, բա երկու հազար ռուբլի որտեղի՞ց կտաս։
Ծատուրը վերմակի տակից ոտքերը հանում է և ասում.
– Ոտքերիս տակից, ոտքերիս տակիս։

• «Հայաստանի կոտրվող ողնաշարը»– ֆիլմի դիտում
  • վերլուծություն՝
    • հանքարդյունաբերությունը, գերակա շահը, բնություն և բնապահպանություն
    • բացատրել պոչամբար բառը, գրել Հայաստանի բոլոր պոչամբարները
    • գրել հանքարդյունաբերության հետևանքով առաջացող հիվանդությունները
    • թվարկել բնապահպանական վնասները
    • ծանոթանալ Ընդերքի մասին ՀՀ օրենսգրքին