Բնական աղետներ: Ջրհեղեղներ, սողանքներ, սելավներ

Крепость 

Притча в изложении Ошо 

Создавая иллюзию безопасной жизни, мы утрачиваем саму нашу жизнь. Послушайте историю. 

Один император, желая защитить себя, построил крепость без дверей. Проход, через который он вошёл в крепость, за ним замуровали. В таком укрытии император мог больше не бояться нападения врагов. Его хорошо защищали толстые стены крепости. Но, оставшись наедине с самим собой, император понял, что безопасности почти нет, так как перед смертью преграду не поставишь. Сама крепость стала для него могилой. 

Точно так же наше стремление обрести безопасность вызывает рост замкнутого эгоизма, который в конечном итоге приводит к нашей смерти. Жизнь предполагает не отстранение от вселенной, а слияние с ней. Поэтому я говорю, что если вы хотите постичь жизнь и пережить блаженство освобождения, тогда вам следует отказаться от безумной гонки за безопасностью, потому что это и есть основа порочного круга, который в конце концов лишает нас жизни как раз под предлогом её защиты. Жизнь полна риска. Мы живём лишь среди опасностей. 

Источник: https://pritchi.ru/id_6819616 

Ամրոցը

Օշոյի պատմած առակը.

Անվտանգ կյանիքի մասին երակայելով, մենք կորցնում ենք մեր կյանքը։ Լսեք պատմությունը։

Մի կայսր, ով ուզում էր պաշտպանել իրեն, կառուցեց մի ամրոց որը չուներ դռներ։ Այն միջանցքը որով նա մտավ ամրոց, նրա հետևից փակեցին։ Նման ամրոցում կայսրն այլևս չէր կարող վախենալ թշնամիների հարձակումից։ Այն լավ պաշտպանված էր բերդի հաստ պարիսպներով։ Բայց, մենակ մնալով իր հետ, կայսրը հասկացավ, որ անվտանգություն գրեթե չկա, քանի որ մահից առաջ պատնեշ չես կանգնեցնել։ Բերդն ինքն է դարձել նրա համար գերեզման։
Նույն կերպ, մեր անվտանգության ցանկությունն առաջացնում է եսասիրության աճ, որն ի վերջո հանգեցնում է մեր մահվան: Կյանքը չի ենթադրում հեռանալ տիեզերքից, այլ միաձուլվել նրա հետ: Հետևաբար, ես ասում եմ, որ եթե ուզում եք հասկանալ կյանքը և զգալ ազատագրման երանությունը, ապա պետք է հրաժարվեք անվտանգության խելահեղ ձգտումից, քանի որ սա այն արատավոր շրջանի հիմքն է, որը վերջապես խլում է մեր կյանքը հենց այն պաշտպանելու պատրվակով։ . Կյանքը լի է ռիսկերով. Մենք ապրում ենք միայն վտանգների մեջ։

Путь к счастью 

Притча в изложении Ошо 

Жил на свете счастливый человек. И я узнал секрет его счастья. Он не беспокоился о том, как поджарить добычу, а умел любить зверей, которые падали в его корзины с деревьев. 

Два путника устроились на ночь в убогой гостинице. Один из них постоянно ворчал и ругал свою комнату. Другой путник, который тщательно расчистил комнату от мусора, обрёл большое удовольствие от своего труда. Одно и то же место сделало одного человека очень несчастным, а другого — невероятно радостным. 

Есть ли в жизни большее удовольствие, нежели созидательный труд, исполненный любви? Нет. Есть ли более захватывающее удовольствие, нежели служение другим людям? Нет. Если вы ищете постоянное удовольствие, тогда наберитесь смелости оставить своим потомкам гостиницу земного существования более чистой и красивой. И вы обязательно обретёте счастье в красоте. 

Источник: https://pritchi.ru/id_13254904 

Եջանկության ճանապարհը

Օշոյի պատմած առակը.

Աշխարհում ապրում էր մի երջանիկ մարդ։ Ես իմացա նրա երջանկության գաղտնիքը։ Նա չէր անհանգստանում թե ինչպես խորովել իր որսը, և կարողանում էր սիրել կենդանիներին, որոնք ընկնում էին ծառերից իր ամբյուղի մեջ։
Երկու ճամփորդներ գիշերեցին մի խղճուկ հյուրանոցում։ Նրանցից մեկն անընդհատ փնթփնթում էր ու բողոքում էր իր սենյակից։ Մեկ այլ ճանապարհորդ, որը խնամքով մաքրել է սենյակը աղբից, մեծ հաճույք է ստացել իր աշխատանքից։ Նույն տեղը մի մարդուն շատ դժբախտ էր դարձրել, մյուսին՝ չափազանց ուրախ։

Կա՞ կյանքում ավելի մեծ հաճույք, քան սիրով լցված ստեղծագործ աշխատանքը: Ոչ։ Կա՞ ավելի հուզիչ զագացմունք, քան ուրիշներին ծառայելը: Ոչ։ Եթե ​​մշտական ​​հաճույք եք փնտրում, ուրեմն քաջություն ունեցեք ձեր ժառանգներին թողնել երկրային գոյության իջեւանատունն ավելի մաքուր ու գեղեցիկ։ Իսկ գեղեցկության մեջ անպայման երջանկություն կգտնեք։